Muzyka rockowa w naszym kraju rozwijała się przez dekady. Odegrała ona znaczący wpływ na polską kulturę. Najpierw kojarzona ściśle z rock and rollem, później określana mianem big beatu, a więc w tłumaczeniu z języka angielskiego – mocne uderzenie, zaczęła dominować zwłaszcza w latach pięćdziesiątych ubiegłego stulecia.
Początki
Za okres rozwoju polskiej muzyki rockowej uznaje się rocznik 1956. Od października, a więc tuż po „odwilży” znoszącej w dużym stopniu dotychczas panujący socrealizm, jaki wiązał się z zakazem artystycznych występów, Polska zaczęła przeżywać kulturowy rozkwit. Widoczne było to zwłaszcza w dziedzinie nabierającej coraz większego znaczenia muzyce rockowej. Niegdyś zabroniona, teraz udostępniona, sprawiła, że artyści zaczęli przekazywać społeczeństwu swój indywidualizm, dzielić się swą tłumioną do tej pory kreatywnością i oryginalnością . Tym bardziej była ku temu chęć, gdyż na Zachodzie mocno rozwijała się muzyka jazzowa a także dominować zaczął rock and roll.
Pierwsze kapele
W początkowym okresie rozwoju muzyki rockowej w naszym kraju, na pewno na uwagę zasługuję niejaka grupa Drążek, założona przez Kalwińskiego, która specjalizowała się w odtwarzaniu największych hitów kultowych twórców takich jak Elvis Presley, czy też B. Hayley. Warto również wspomnieć o tym, że mniej więcej w tym samym okresie zorganizowano w naszym kraju II Festiwal Jazzowy, jaki odbywał się w Sopocie, a nastąpiło to w lipcu 1957 roku. Wtedy ściągnęły tłumy, a wabikiem artystycznym był występujący w Polsce po raz pierwszy – bluesman B. Ramsey.